رادارهای مراقبت اولیه، قادر به آشکارسازی رنج و زاویه هواپیما ها با سطح مقطع راداری بالا می­باشند، حال آنکه در آشکارسازی هواپیما با سطح مقطع راداری کوچک دچار ناپایداری می­گردند. همچنین آشکارسازی اهداف ناخواسته و نیز اثرات ناشی از کلاتر در این رادارها سبب کاهش کارایی آنها شده است. اکثر رادارهای مراقبت اولیه قابلیت ارائه اطلاعات تکمیلی از هواپیما همچون ارتفاع ، نوع ،وضعیت دوست یا دشمن و ملیت را ندارند. رادارهای ثانویه با استفاده از ترانسپوندرها بر این مشکلات غلبه کرده­اند. ترانسپوندر که روی هواپیما نصب می­شود، این امکان را فراهم می­سازد که پاسخی کد شده برای پرسشگری که در ایستگاه زمینی واقع شده است را ارسال نماید. این پاسخ می­تواند شامل اطلاعاتی نظیر طول و عرض جغرافیایی ،سرعت، ارتفاع ،نوع هواپیما، شرکت هواپیمایی ، ملیت و سایر اطلاعات باشد. در این حالت هواپیما در ایستگاه زمینی به راحتی قابل ردگیری خواهد بود.

ترانسپوندرها در دو حالت پاسخ به پیام های پرسشگرهای زمینی در مدهای کاری IFF/SSR و ارسال اتوماتیک اطلاعات خود عمل می نمایند.امروزه در دنیا استفاده از سامانه نظارتی اتوماتيك وابسته (ADS-B) حتی برای هواپیماهای کوچک اجباری شده است.